Het onderzoek naar het ontstaan van de bijbel is een zeer gecompliceerd onderzoek. Het is, als je het goed wilt doen, een diepgaande studie in de geschiedenis. Er zijn veel mensen die dat onderzoek al hebben verricht. En toch ben ik van mening dat een theologische student de dogma's krijgt ingegoten met de paplepel van de universiteit. De mensen krijgen een religie ook gebruikelijk met de paplepel ingegoten; dat is te zien aan de verspreiding van religies op de wereldkaart, maar ook bij de immigranten. Ze houden vast aan die paplepel, juist die paplepels gooi ik weg. Als je deze website leest, dan kom je tot hele andere eindconclusies, mits ook jij die paplepel van jou weggooit.

Het ontstaan van de bijbel. Er is veel gebeurd in de periode dat de bijbel werd ontwikkeld. De eerste 400 jaar zijn erg turbulent geweest. De verdeeldheid was (en is) zeer groot onder de 'volgelingen' van Jezus. We hebben het over het ontstaan van de bijbel en de conclusies die we kunnen trekken.

De Vulgaat (Editio Vulgata) is een belangrijke Bijbelvertaling in het Latijn, die tussen 390 en 405 n.Chr. door Hiëronymus in opdracht van paus Damasus in 382 AD werd gemaakt. De Vulgaat dankt zijn naam aan de uitdrukking versio vulgata, "volkse versie", in Vulgair Latijn, alledaags Latijn (sermo humilis). 

Hoe leefde Jezus?  Allereerst deed Hij ten allen tijde voor dat je God moet liefhebben boven alles. Het volgende was dat Hij bewees dat Hij Zijn naaste lief heeft als Zichzelf, uit Zijn levenswandel bleek zelfs dat Hij Zijn naaste zelfs boven Zichzelf achtte. Hij bewees in alles Zijn nederigheid ten opzichte van God en Zijn medemens. Er was ook een punt waar Jezus grote moeite mee had, dat was schijnheiligheid. Dan kon Hij furieus worden, dan was Hij niet meer lief en nederig. Er is zelfs een ooggetuige van en dat staat niet in de bijbel, hij - Cornelius de hoofdman uit Handelingen 10, ook Publius Lentius genoemd, zie de downloads -, maar er staan ook voorbeelden van in de bijbel die is ontstaan. 

Lucas 12:51 NBG51 Meent gij, dat Ik gekomen ben om vrede op aarde te brengen? Neen, zeg Ik u, veeleer verdeeldheid.

De originele schrijvers. 

De originele schrijvers, de apostelen, hadden veel meer geschreven dan wat er nu in de bijbel staat. Al in de tijd van de apostelen waren er al die het anders zagen dan dat werd verteld door de apostelen. Na de tijd van de apostelen werden de originele brieven die niet voldeden aan de menselijke inzichten als onbetrouwbaar geclassificeerd. Deze als onbetrouwbaar geclassificeerde originele brieven, waar een aantal kleine religies van die tijd nog in geloofden, werden uiteindelijk tijdens het Concilie van Nicea in 325 AD verbrand en gingen dus voor altijd verloren. 

Vóór het ontstaan van de bijbel was Jezus al duidelijk dat Hij niet was gekomen om vrede op aarde te brengen. Het ontstaan van de bijbel heeft enorme ruzies tot stand gebracht tussen alle gelovigen en dat is al begonnen met Paulus, Petrus en Jacobus. Paulus en Petrus hadden een meningsverschil over de besnijdenis. Paulus verkondigde een redelijk soepele "Griekse" leerstelling (Hellenisten) en Jacobus was nog duidelijk verknocht aan de strakke Joodse leerstellingen (Judaïsten). Beiden - Paulus en Jacobus - hebben ze gemeenschappen gecreëerd, terwijl Jezus dat niet heeft gedaan. Christendom 1e eeuw.

Verschil van inzicht: religies. 

Al in de tijd van de apostelen waren er mensen die het niet eens waren met de apostelen, daar getuigen meerdere teksten over. Na het overlijden van de apostelen had de eigen mening dus volop de kans om tot uitbarsting te komen, wat dus ook gebeurde. Rond het jaar 100 en later ontstonden er al diverse richtingen binnen het christendom. Enkele richtingen waren: Marcionieten, Montanisten, Proto-orthodoxen, Gnostici, Ebionieten

Dit waren de hoofdgroepen en die hadden ook weer afsplitsingen. Christendom in de 2e en de 3e eeuw.

Marcion van de Marcionieten twijfelde aan de authenticiteit van de reeds bestaande geschriften van Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes, want volgens zijn zeggen hadden de apostelen Jezus niet goed begrepen en Marcion ging zijn eigen canon schrijven. De vier Evangeliën waren in 155AD al bekend. De overige religies gingen onder leiding van PROTO-ORTHODOXEN de geschriften onderzoeken en canoniseren (heilig verklaren). Dit proces heeft lang geduurd, echter door de toenmalige kerkvaders is het proces redelijk goed te volgen. Het proces van het heilig verklaren (canoniseren) heeft ruim twee eeuwen geduurd. 

Ireneüs van Lyon erkende in het jaar 185 alle boeken van het huidige Nieuwe Testament, met uitzondering van Filemon, Judas, Hebreeën en 2 en 3 Johannes en Hippolytus van Rome (circa 170 - circa 235) volgt in het jaar 200 Ireneüs voorbeeld. Het ontstaan van de bijbel was dus in 200 AD een heel eind gevorderd. 

De eerste bisschop van Rome die zich tot paus uitriep was Siricius, die paus was van 384 tot 399. Al zijn voorgangers zijn daarna achteraf ook nog voorzien van de titel paus.

Brieven van Theodoret (393 - 457). Er zijn dialogen en brieven van Theodoret, bisschop van Cyrus. Theodoret leefde in de periode van de Vulgaat van 382. Deze dialogen en brieven zijn inzichtelijk via deze link. Theodoret heeft veel onderzoek verricht en heeft alles opgeschreven en dat is bewaard gebleven tot op de dag van vandaag. Wilt u de waarheid echt onderzoeken over het ontstaan van de bijbel, dan is dit een must om te onderzoeken - een voorbeeldbrief over de ariaanse ketterij.

Het streven van Constantijn was om één onverdeelde kerk te creëren; dit ging met geweld, leugen en bedrog. Om deze reden werden alle stukken van de Patriarch Arius letterlijk verbrand en een ieder die dit nog in zijn bezit zou hebben, werd ter dood veroordeeld. Deze twee linken omschrijven allebei het gebeuren rondom het Concilie van Nicea, deze vanuit de islam en deze vanuit de katholieke basis.

Het eerste Concilie, Concilie van Nicea (325)

Het belang van de keizers was om rust te creëren in hun keizerrijk en de christenen veroorzaakten zeer veel onrust, daarom heeft keizer Constantijn enkele concilies georganiseerd. Een belangrijke was het Concilie van Nicea (jaar 325). Deze concilies werden georganiseerd door de wereldse macht, de keizer. Het aantal deelnemende bisschoppen was 318 (voor zover bekend).

Hiëronymus
Hiëronymus heeft de bijbel samengesteld en zeer veel vertaalwerk – van Hebreeuws en Grieks naar het Latijn – gedaan. De mening van Hiëronymus over de originele schrijvers was: Hij achtte de taal en stijl van de originele geschriften ruw en ongecultiveerd. Hij heeft de originele teksten al omgezet naar voor hem geaccepteerd taalgebruik en heeft de bijbel samengesteld rond de periode van 375 AD, en deze is goedgekeurd door paus nr. 37 Damasus I (366-384) tijdens de Vulgaat 382 en is verder uitgewerkt rond 380 - 400 na Chr..

Lees meer over Hiëronymus. 

Door het verbranden van veel geschriften tijdens het Concilie van Nicea in 325 was het niet meer mogelijk om de bijbel compleet te maken, met dien verstande dat de geschriften die nog wel waren te vinden, maar verboden waren op straffe van de doodstraf, natuurlijk niet gebruikt konden worden.

Ook zijn er de z.g. Dodezeerollen. Deze zijn gevonden bij het plaatsjes Nag Hamadi en Qumran. Qumran was het Damaskus waar Paulus naar toe ging. Veel van deze geschriften zijn dus ook verbrand tijdens het Concilie Van Nicea in 325. Ook hier zijn bewijzen gevonden over de hier genoemde geschriften.

De leugenaars van de (katholieke) kerk.

De daders

Eén onverdeelde, wereldwijde christelijke kerk heeft er nooit bestaan. Honderd jaar na Jezus' dood bestreden al tientallen "christelijke" stromingen elkaar om de hoogste autoriteit en de erkenning van het enige, juiste geloof. Vanaf de vierde eeuw n.Chr. verkreeg één groepering daarin een enorm voordeel: de militaire en wereldlijke macht van de Romeinse keizers. De religieus-politieke instelling die toen vastere vorm kreeg, kon zich, vaak met geweld, opwerpen als de enige, ware kerk, of zoals ze zich zelf ging noemen: de Heilige Katholieke Kerk (transcrib. kata-(h)olous: voor allen, = wereldwijd). De continuïteit van haar bestaan heeft ze tot de dag van vandaag enkel kunnen verzekeren door constante onderdrukking van kritiek, andersdenkenden en zelfs "het kunnen nadenken" zelf. Na de instorting van het Westromeinse Rijk was ze in West-Europa lange tijd de enige instelling die op grotere schaal onderwijs kon organiseren en dat gaf haar een enorm wapen in de handen. Zelfs tegenwoordig zijn een groot deel van onze universiteiten en scholen katholieke instellingen, waarlangs ze nog steeds haar doctrines doet gelden.

Door zich het recht toe te eigenen koningen en keizers te benoemen behield ze ook na de val van Rome haar militaire macht, hoewel die in de loop der tijden langzaam afbrokkelde. Tot aan de Industriële Revolutie bleef die macht echter aanzienlijk en vooral gedurende de middeleeuwen zou ze die geregeld inzetten om iedereen die haar autoriteit in twijfel trok simpelweg uit de weg te ruimen. Eén van haar schandaligste wapenfeiten is bijvoorbeeld de kruistocht tegen de Albigenzen (katharen) in 

Het ontstaan van de apocriefe geschriften heeft een 100% menselijke oorzaak. Het is de mens die vindt dat de apocriefe geschriften niet voldoen aan hun criteria van betrouwbaarheid. Het is de mens die van mening is dat verwijzingen die op de één of andere manier verwijzen naar de alverzoeningsleer en incarnatie, dat de betreffende geschriften onbetrouwbaar zijn. Het is de mens, beter gezegd: de schriftgeleerden (huidige theologen zijn ook schriftgeleerden), die liever zien dat ruim 90% van de mensheid in de hel belandt voor eeuwig en altijd.

De oorsprong van het Oude Testament zijn allerlei losse geschriften, toentertijd boekrollen genoemd. Bij het ontstaan van de bijbel zijn er boekrollen die niet toegevoegd zijn tot de canon die door Hiëronymus werd samengesteld. Hiëronymus maakte al een bijbel van meer dan 73 boeken, zie het onderstaande lijstje. Deze boeken heeft Hiëronymus ook niet toegevoegd: het Boek der Oprechten, het Boek van Henoch en de Testamenten van de aartsvaders, zoals het Testament van Levi. Het Boek der Oprechten wordt zelfs nu nog twee keer genoemd in de huidige bijbels, te weten in Jozua 10:13 en 2 Samuel 1:18. Er werd toen al getwijfeld, door mensen, aan de authenticiteit van meerdere geschriften – veelal de "schriftgeleerden". Wat is de betekenis van authenticiteit? Authentiek betekent echt, betrouwbaar, niet vervalst, geloofwaardig, waarachtig. Het ontstaan van de bijbel heeft nogal wat voeten in de aarde gehad. 

De Apocriefen van Oude Testament kunt u vinden door op de link te drukken. Via deze link kunt u ze stuk voor stuk lezen.

De Apocriefen van het Nieuwe Testament vindt u in de downloads. Inclusief het Boek van Henoch en het Boek der Oprechten.